Vanaf de borst van de grootmoeder: de vreemdste en meest interessante handgemaakte wijzigingen van het Sovjettijdperk

Send

In de USSR, toen het tekort aan goederen eigenlijk de norm was in het leven van de Sovjet-bevolking, moesten mensen op de een of andere manier spinnen. En het gezegde - "een list om sluwheid uit te vinden" - was de absolute realiteit van die tijd.

Foto: pixabay
Veel mensen weten uit de verhalen van hun ouders, grootouders, overgrootouders welke trucs en uitvindingen ze moesten doen om op zijn minst op de een of andere manier met het tekort om te gaan: ze hebben opnieuw gedaan, aangepast, een nieuw gevonden en soms zelfs helemaal ongebruikelijk voor specifieke dingen en objecten. Nu zijn er natuurlijk maar weinig mensen in geïnteresseerd, behalve als een historisch feit, maar toen, onder omstandigheden van een bijna volledig tekort, was dit de enige uitweg.
Maar toch is het interessant om meer te weten te komen over de veranderingen waartoe mensen in de Sovjettijd hun toevlucht namen, niet omwille van het implementeren en realiseren van een ongebruikelijk creatief idee, maar uitsluitend voor aangepaste doeleinden.

Nieuw leven van oude dingen

In de Sovjettijd werden dingen heel zorgvuldig behandeld, ook al gooiden ze hun termijn al lang geleden, ze gooiden zelden iets weg. Vaker wel dan niet, vonden oude dingen een nieuwe toepassing. Een zeer populaire wijziging van die tijd is het wisselen van vacht of iets anders. Het is duidelijk dat bovenkleding, als je er niet voor zorgt en er niet voor zorgt, na verloop van tijd verslijt. Maar dergelijke producten werden in de regel altijd op een voering genaaid, waardoor de verkeerde kant veel langer zijn uiterlijk behield dan de voorkant. Dat is de reden waarom velen de jas omdraaiden - ze veranderen het, veranderen de zelfkant en de voorkant. Als gevolg van deze truc diende het ding nog een aantal seizoenen. Of, met dezelfde methode, naaiden ze een compleet nieuw ding (sarafans en rokken) van de oude jas, met de verkeerde kant van de stof als voorkant.

Wat kan er met een oude jas gedaan worden?

Natuurlijk zijn er andere dingen veranderd, en niet alleen voor kinderen. De stoffen waren van goede kwaliteit en het nieuwe ding leek helemaal niet op een remake.

Foto: carmine.canalblog.com; mywesternheart.com
Jeans voor de Sovjet-man waren het meest begeerde en meest ontoegankelijke kledingstuk. De eigenaren van deze schat behoorden tot jeans met grote schroom. Ze droegen letterlijk naar de gaten. Maar zelfs hier hadden ze geen haast om van hen te scheiden. De meest getroffen variant van oude spijkerbroeken - er was een rok! Het bovendeel van de spijkerbroek werd boven de trede afgesneden en er werd een ruche aan genaaid of een rok van een andere stof werd verlengd.

Hoe een grote strandtas van oude jeans te naaien: een masterclass

Afgebeeld is een Biflex coltrui

Badpak met col van de vorige foto
Dingen uit de berkenwinkel werden niet minder gewaardeerd dan spijkerbroeken. Daarom kregen ze een tweede leven. Biflex super-coltruien veranderden vervolgens in coole badpakken! Omdat het bijna onmogelijk was om kant-en-klaar te kopen en de kwaliteit van de producten die te koop werden aangeboden, te wensen overliet.
Daarnaast zijn er nieuwe dingen veranderd.

Zo werden herenoverhemden van grote poplin in enorme maten gekocht en werden mooie zomerjurken of Tatyana-rokken met een top of een T-shirt van twee overhemden genaaid.

Het was het goedkoop waard en de outfits waren chic.

Kleding uit een herenjas met zijn eigen handen: een masterclass

Sovjet-patchwork - een naaister nam 2-3 vastgelopen truien, sneed ze moedig in stukken van verschillende maten en naaide er vervolgens heel mooie dingen van. Dit leidde haar later naar het theater, waar ze als dressoir werkte.
En misschien nog een van de meest grappige en ongebruikelijke wijzigingen.De kwaliteit van de stof waaruit het ondergoed was genaaid was in die jaren zeer GOST. Dus een dame kocht warme onderbroeken van grijs en beige dik breiwerk, scheurde ze volledig open en knipte vervolgens nieuwe details uit en naaide zoiets als moderne sweatshirts.

Breien

Jacquardproducten, vloerkleden en lichte dekens zijn losgemaakt en gebreid van mooie vesten van deze draden.

Op de foto een pullover van papa's trui
Breigoed werd vaak losgemaakt en vastgebonden met nieuwe producten, vooral van volwassen items - kinderen en tieners. En om te verbergen dat een nieuwe trui al zo was, opnieuw geverfd garen.
Gehaakte tafelkleden van dratva (grove linnen draden voor het bevestigen van schoenen) die nog steeds leven en hun gastvrouwen verrukken.

DIY geweven touwzetel voor kruk

Dames- en boodschappentassen werden gebreid van een katoenen touw (touw).
Een naaister van gekrompen restjes (en dit was het coolste materiaal in die tijd) heeft prachtige zelfgemaakte kleurensloffen gebreid.

Onnodige gebreide truien, pullovers en andere dingen werden in reepjes gesneden, aan elkaar vastgebonden, in ballen gewikkeld en ronde tapijten en stoelen op krukken gehaakt.

Doe-het-zelf kleed

Linnengoed

Camouflage-overalls voor de winterjacht werden genaaid van oude witte lakens. Geweldige camouflage bleek.
Van de twee oude dekbedovertrekken is er één nieuw genaaid.

Niet alleen naaien

Zwarte elastische panty's waren zo schaars dat het gemakkelijker was om het lichaam te kleuren. Hiervoor kochten ze zwarte verf en in de oude pan kookten ze 'nieuwe' panty's op gas.

Eenvoudige stoffen pantoffels van coöperatieve winkels werden versierd met handborduurwerk. Minirok

Magazine: Burda 1/2015 Patroon: 114 Maten: 34 - 42 Hoe romantisch en licht deze meerlaagse minirok die twee tinten roze combineert! Riem hier ... 0 p. In winkelwagen Hoe romantisch en licht deze meerlaagse minirok combineert twee tinten roze! Riem hier ...
Brede met nylon strikjes versierde jurken in plaats van kant. En van geplooide strikken, meestal lang en breed, naaiden ze luchtige minirokjes in lagen.
Een heel creatieve manier om iets bij te werken en slim te maken, is door een trui of pullover met nieuwjaarsregen te borduren. Het bleek een soort a la lurex te zijn.
Regenjassen met capuchon werden genaaid uit een gewalst bedekkend polymeerweb.

Vloeren. Foto: wikipedia.org
Sommige vakmensen maakten van een polijstmachine een grasmaaier. Een vloerpolijstmachine is een machine voor het reinigen, polijsten of wrijven van diverse niet-tapijtvloeren. In de USSR werd de term "polijstmachine" gebruikt op verschillende handmatige, mechanische en elektrische machines voor het reinigen van vloeren.
Versleten inlegzolen werden gesneden uit de schacht van oude suède laarzen en een cygeik bontjas.
Met bouwmaterialen in de jaren 70 was het moeilijk, dus voor de stoffering van landhuizen en schuren op 6 hectare werden planken van houten kisten (containers) en pallets gebruikt.
Natuurlijk, als ze geen lege glazen flessen zouden overhandigen, zouden ze randen voor bloembedden maken - ze zouden flessen met de nek in de grond graven.
Velen hebben gehoord van de beroemde Sovjet-dubbele ketel. Bovendien was dit item opvouwbaar en was het heel eenvoudig te gebruiken - een vergiet werd in een diepe pan met water geplaatst, bijvoorbeeld koteletten en deze hele structuur werd bedekt met een deksel.

In oude kapron kousen bewaarden uien.
Van snoeppapiertjes van kauwgom en kauwgom werden origamigordijnen gemaakt voor openingen zonder deuren. Om dit te doen, werden snoeppapiertjes van snoepjes in buisjes veranderd en vervolgens met elkaar in gekrulde strepen geweven.

Foto: skiptomylou.org
Panamahutten zijn gemaakt van kranten en gebruikt tijdens reparaties bij het schilderen van plafonds.

Wat kan er gedaan worden uit oude banden: een masterclass

Bij gebrek aan internet loste e-mail het probleem van communicatie op afstand op. Mensen wisselden brieven en pakjes uit, die meestal vergezeld gingen van mooie wenskaarten.Ze werden zorgvuldig opgeborgen en als er te veel ansichtkaarten werden verzameld, werden er geschenkverpakkingen, pakketten en kisten van gemaakt.
Allerlei sieraden werden gemaakt van het gekleurde draad, dat uit de bouwkabels werd gehaald - ringen en armbanden gemaakt met de macrametechniek. Van de mooie, onnodige kralen zijn kleine poppen gemaakt.
En tot slot nog een eenvoudig Sovjet recept voor schoonheid. De overblijfselen van lippenstiften van verschillende kleuren werden voorzichtig uit de buizen verwijderd, in een kleine container geplaatst en verwarmd om de massa enigszins te smelten. Vervolgens werd alles grondig gemengd en werd uit de resten lippenstift met een nieuwe kleur verkregen.
Materiaal voorbereid door Julia Dekanova
Foto uit het persoonlijk archief van de auteur

Send