Een oude sjaal, een trouwjurk, een favoriete hoed ... Hoeveel mooie dingen inspireren creativiteit! We lazen poëzie met theater- en filmactrice, dichteres Marina Lisovets.
Dingen kunnen de basis worden van een modecollectie en zelfs poëzie aanmoedigen! Vandaag zullen we in onze nieuwe podcast praten over de magie van de dingen en poëzie lezen met de dichteres, theater- en filmactrice, auteur van de training "Voice Alchemy" Marina Lisovets!
Heb je nog nooit naar podcasts geluisterd en weet je niet wat het is? Probeer het zeker, want dit handige formaat zal je zeker bevallen!
Podcasts zijn audiobestanden van verschillende lengtes die qua inhoud sterk lijken op uitzendingen op een gewoon radiostation. Ze zijn handig om onderweg naar te luisteren, bij handwerken en gewoon tijdens huishoudelijke klusjes.
Je kunt op elk apparaat naar podcasts luisteren:
appel
Yandex
Vergeet je niet te abonneren op onze podcasts - er zijn veel spannende en hot topics uit de wereld van mode en naaien, interessante gesprekspartners en nieuws!
Voor degenen die liever niet luisteren maar lezen, hebben we een transcript van het gesprek opgesteld!
Marianna Makarova: Goedemiddag, vrienden! Je luistert naar de podcast van Burda Style magazine over mode, stijl en trends. Met jou ben ik de hoofdredacteur van Marianna Makarova. En vandaag hebben we weer een gasttheater en filmactrice, de schrijfster van de opleiding “Voice Alchemy” en, belangrijker nog, de dichter Marina Lisovets.
Marina Lisovets: Hallo! Ik ben oneindig blij om weer bij je te zijn!
MM: De laatste keer dat we met Marina spraken over het creëren van een afbeelding en hoe belangrijk het is om anders te zijn en welke rol verschillende maskers spelen in ons leven. En de hele tijd voelde ik dat Marina als actrice en dichteres tot een soort metafoor werd aangetrokken. En de hele tijd wilde ze het niet alleen in woorden uitdrukken, maar in haar eigen poëtische taal. Is het zo met elkaar verbonden in je leven?
ML: Ja, het is onderling verbonden en een van de andere resultaten. Het lijkt mij dat de dichter een ander is en mijn masker, en aan de andere kant is het de essentie van persoonlijkheid, en het is hier erg moeilijk. Hier ben ik zelfs verdwaald en kan ik niet zeggen wat het belangrijkste is ?!
MM: Weet je, het lijkt mij dat veel van onze luisteraars en lezers van het tijdschrift Burda heel dicht bij de staat staan die de dichter ervaart - dit is inspiratie! Als iets van boven op je neerkomt en je begrijpt dat je iets wilt creëren en iets wilt creëren. Doe het zelf!
ML: Nou ja, en je bent geobsedeerd en je kunt niet rusten tot je klaar bent en kalmeert ... Ik denk het wel! Je hebt gelijk.
MM: En iedereen heeft zijn eigen stimulans voor dit proces. En mijn vraag is: kunnen gedichten voortkomen uit iets eenvoudigs?
ML: Oh ja, ik heb veel te maken met dingen in verzen! Natuurlijk inspireren mensen mij, reizen zijn erg inspirerend - nieuwe foto's, geuren en smaken. Maar waarschijnlijk staat het voorop. Dingen hebben altijd een verhaal. Achter alles staat de persoon die het heeft gemaakt. En natuurlijk wordt fantasie eindeloos gespeeld!
MM: Nou, we wachten al op gedichten! (lacht)
ML: En ik begin waarschijnlijk met een hoed, want die is heel dichtbij, en de gemeenschap die nu naar ons luistert, is modevrouwen en vrouwen die zichzelf willen verfraaien! De hoed is dicht bij ons allemaal.
Ik draag zijn hoed als een kroon.
Omdat ik zijn koningin ben!
Het kan me niets schelen dat hij geen troon heeft,
En misschien zijn er schulden en problemen ...
Maar we hebben ook vrijheid!
De komende nacht is ook van ons.
In zijn hoed voor mij een gril van het weer
Geen enkele druppel is verschrikkelijk ...
ML: Het gedicht is lang, dus ik zal het einde voorlezen. Alles waarvoor?
Het punt zit tenslotte niet in de hoed.
Mijn koning, je hoed is slechts een excuus
Een oneindig mooi kleinigheidje.
Om het hoofdwoord uit te ademen
En loop daarna met je mee.Zoals dit!
00:03:35
MM: Diende de echte hoed als prototype?
ML: Ja, de echte hoed van een geliefde man. Het is heel echt. En ik probeerde het heel vaak en probeerde het en realiseerde me dat deze hoed ... er zijn zulke regels "Hem - ongetwijfeld!" Maar het is helemaal geen hoed. Het is alleen zo dat als je van een persoon houdt, alle attributen die met hem geassocieerd zijn - je op dezelfde manier liefhebt en ermee doordrenkt bent.
MM: Is er bijvoorbeeld een gedicht over een jurk?
ML: Oh ja! De jurk verschijnt in een gedicht genaamd "Scheiding". Het is best triest.
Ik zal mijn witte jurk uit dromen aan scheiding geven.
Immers, als alles in de wereld heel is, ik - in de helft!
Scheiding in witte beschimpingen?
Ze weet het niet.
Ik begin het leuk te vinden
Haar les.
ML: Ja, de jurk is precies hetzelfde - de bruiloft en het gedicht is geschreven op het moment dat ik het uitmaakte met de persoon met wie ik mijn leven zou verbinden, en de bruiloft gebeurde niet. Eerlijk gezegd zijn al mijn gedichten geschreven over specifieke mensen en de echte kenmerken van hun leven die me hebben geïnspireerd.
MM: Het lijkt mij dat veel vrouwen verhalen hebben die betrekking hebben op specifieke dingen. Misschien hebben onze luisteraars dit vanwege het feit dat ze met liefde hebben genaaid. Of voor een specifieke gebeurtenis worden veel dingen dan, ik ben niet bang voor het woord, talismannen. Hier in je acteerlot, maar ik weet dat de acteurs nogal bijgelovige mensen zijn, waarschijnlijk zijn er ook zulke magische objecten?
ML: Magische objecten zijn rolteksten en als ze op de grond vallen, moet je er in een plas op gaan zitten en kan er geen andere manier zijn! (lacht) Anders zijn we bang om te falen. Hoewel dit natuurlijk niet afhankelijk is van de teksten of van iets anders. En het hangt af van je lef, talent en geloof: wat je doet is wat mensen nodig hebben.
Wat de dingen betreft, het lijkt mij dat absoluut magische dingen enkele van onze charmes zijn die ons geluk brengen: ringen, sleutels, iedereen heeft iets anders ... En ik heb het gedicht "Het is tijd om je sleutel te halen" waar ik een man vertel dat het leuk zou zijn om een sleutel van mijn huis te hebben:
Verdwijn niet! Vervolg het aarzelende moment.
Je klopt en gaat het huis binnen en blijft erin.
Wrijf je tempel tegen de wortels van vermoeide boeken,
Ademen. Het is tijd om je sleutel te pakken!
00:06:20
ML: Het was zo'n versluierde boodschap: vertel het me al en ik zal je mijn sleutel geven. En, eerlijk gezegd, ik hou echt van het gedicht dat ik opdroeg aan alle actrices en diva's. Vroeg of laat moet iedereen het podium verlaten. Het heet "The Last Day of Winter". En hier gaat het ook gewoon over veel dingen.
Nogmaals, de winter met veel gezichten verwijdert make-up met een stroom druppels.
Haar toneelkostuum zit vol gaten, bevlekt en verpletterd.
Haar tour is afgerond.
De affiches vlogen rond.
De rotte doek achter de schermen - het mislukken van een jammerlijke ritus.
Achter het gordijn viel een mist
Hij bedekte het trieste podium.
En landschap zegevierde, smolt,
Klei verspreiden ...
Het oogverblindende spel liet een modderige handvol achter.
Maar de Diva kon de al verzwakkende woede verbergen ...
Het artikel gaat verder na de advertentie.ML: Dit is niet het hele gedicht, ik ben zo in stukken. En ik vind het heel leuk om dingen in lijnen te weven, omdat het volgens mij de essentie van de gebeurtenissen weerspiegelt. En ze weerspiegelen de sfeer heel goed, ze weerspiegelen de smaak en geven een geheel unieke sfeer.
MM: Is het ooit in je leven gebeurd dat iets een grap met je speelde, en heeft het op de een of andere manier je leven veranderd?
ML: Antieke horloges, die ik graag in het huis van de vrienden van mijn ouders zag - het zijn antiekverzamelaars. En ik zat volledig betoverd voor dit horloge, omdat ze met een enorme slinger en wat figuren waren, en ik vond het eindeloos leuk in mijn kindertijd. En toen ik op een bepaald moment in mijn leven deze horloges herinnerde, begon ik er plotseling over te schrijven.
Enorme oude slinger van de hemel
Vandaag rock ik slordig ...
Gedoucht, dat was onveranderlijk
En opnieuw sta ik aan de voet van mijn lot van onbekende wonderen.
Ik moet mezelf op de rand van alles vinden dat groeide, opbouwde,
En breek niet, levend aan de rand,
Nogmaals beseffen
De essentie van het universum als zijn integriteit.
ML: Eigenlijk is het prototype een horloge ...
MM: Marina, en dit kan een onverwachte vraag zijn. Als de verzen komen, moet je dan in een speciale staat verkeren en op een speciale manier? Of kun je deze regels zo comfortabel thuis opschrijven, gewikkeld in je comfortabele spullen? Of moet je je nog voorbereiden op de komst van deze inspiratie en jezelf op de een of andere manier aanpassen?
00:09:17
ML: Je moet altijd klaarstaan! Ik zou het zeggen, Maryana! Omdat ik geen handige gezellige nertsen of punt heb, ben ik liever altijd onderweg. En in deze beweging, in de jacht op hen, komen ze. Ik heb zelfs een gedicht als dit:
Waar komen de verzen vandaan?
Van verdriet.
Ze stromen langs de wangen naar beneden met tranenkoorden:
Betaalbare autotraining en zelfhypnose,
Een beetje meer training van hersenen en wil.
ML: Dit is waar omdat ik me niet specifiek voorbereid. Ze kunnen op het meest ongemakkelijke en belachelijke moment komen en zeggen: "Dus, stop hier met dit te doen, laten we gaan zitten en schrijven!" En het gebeurt als volgt: we liepen langzaam als gezin langs de oevers van de Middellandse Zee en plotseling kwam de eerste regel van het gedicht over Theseus in me op toen ik helemaal niet wachtte. Waar is het voor? En zes maanden gingen voorbij, ik ging zitten en maakte het af. Dit gebeurt op de een of andere manier! Of het gebeurt als volgt: we liepen door Barcelona en mijn vijfjarige zoontje trok plotseling de aandacht op de verbluffend mooie deuren, die echt eindeloos zijn in aantal. En de zin "Oh, deur!" Werd hier geboren. En dit werd het nummer van mijn concertprogramma:
Magische limiet
Zoveel lot loskoppelen
We zullen niet goed van haar zijn,
Wat jammer dat dit ons lot is!
ML: Hier lijkt het erop, dat ik langsliep, verslaafd was en inspiratie me ergens heen bracht ...
MM: Marina, het is geen geheim dat we voornamelijk een vrouwelijk publiek hebben, en ze is zo sensueel dat ze haar eigen perceptie van de wereld heeft. En creatieve mensen hebben een constant scherp gevoel voor alles wat er rondom gebeurt. En nu is het eindelijk lente. Wij geloven hierin, dat hij dit prachtige moment nadert. Misschien leest u aan het einde van ons gesprek iets dat is gewijd aan deze prachtige tijd van het jaar en onze vrouwen - zo creatief, mooi, prachtig en bekwaam?
ML: Ik zal, met jouw toestemming, iedereen een gedicht geven met de naam "Barcelona". De stad die me voedt inspireert en, naar het mij lijkt, dit is juist de vrouw - Barcelona, die eindeloos wil begrijpen, overwegen, overwinnen en liefhebben. Nou, nu hoor je alles zelf. En ik wens dat iedereen een klein Barcelona wordt!
00:11:56
Kanten balkons met kantpatroon
Opengewerkte lantaarns schitteren toppen,
Als dona Barcelona danst
De hele wereld voor haar is stil en vervaagt.
De omtrek is grafisch. Het is nauwkeurig als het herfst is
de lucht is aan het primen, het canvas ziet er verliefd uit
En koper brengt schoonheid naar de hemel
Ongeëvenaarde dame van Barcelona.
Er zijn geen details in haar decoratie
Alles met mate, zelfs chique, verfijnd,
Maar mode is nauwelijks in beslag genomen
Exquise diva Barcelona.
Boeiend en gepassioneerd roekeloos
Ze zal zichzelf helemaal bodemloos geven
Als de nacht mysterieus netjes gekleed is,
Wordt danser in Barcelona.
De deugden erin zijn verborgen inheems
Een van de juwelen is limoen,
Zoals een vrouw, elk Barcelona
Begiftigd met eer en oneer.
Wenk dus de schaduwen in de parken
Het is alsof de sjaals in middeleeuwse stijl liggen,
Maar bedek zijn naaktheid nauwelijks
Het model zal het willen - Barcelona.
Spelen met de zon als een bal bij kinderen
Weer fris en statig bij zonsopgang
Ze is zowel zuiverheid als weldoener
Pretender en leugenaar - Barcelona!
In een cirkel ziet ze er gunstig uit
En de pols komt in castanetny fractie,
Maar is deze stad Barcelona?
Eerder belichaamde Legend!
MM: Bravo, Marina! Ik denk dat dit precies het woord is dat ik u nu wil zeggen.En dat dit gedicht opgedragen is aan alle vrouwen die naar ons luisteren en die de lente ontmoeten, willen creëren en anders willen zijn, en dit is prachtig! En ik was bij jou - de hoofdredacteur van Burda Style magazine Marianna Makarova. En onze gast was een geweldige theater- en filmactrice, en wat het meest interessant is, is de dichter Marina Lisovets.
ML: Heel erg bedankt! Ik wens dat elke vrouw dit voorjaar schijnt, warm als de zon, en natuurlijk sprankelt, overstroomt en gelukkig en geliefd is. Dit is het belangrijkste!
MM: En ik denk dat je naar onze releases zult blijven luisteren, inclusief zulke ongebruikelijke op alle platforms. Abonneer je op de Burda Style-podcast op Apple, Google en Yandex. Op muziek. Blijf bij ons: Burda kan verrassen! Dank je, doei!
ML: Heb een heerlijke lente!
